Poprawa retencji
Liście niektórych roślin, na przykład rzepaku (o bardzo woskowym, hydrofobowym i gładkim nabłonku), mają właściwości utrudniające przenikanie kropel. Adiuwanty posiadające funkcję poprawy retencji, dostarczają cieczy składników, które zmniejszają zjawisko rozbicia czy odbicia kropel. Przyczepność większej liczby kropel cieczy na opryskiwanej roślinie zwiększa skuteczność biologiczną preparatu.
Poprawa rozciągnięcia się środka
W wielu przypadkach skuteczność zastosowania środka ochrony roślin polega na dobrym pokryciu upraw; opryskiwanie powinno utworzyć możliwie jak najbardziej jednolitą warstwę ochronną. Adiuwant może wzmocnić zdolność kropel cieczy roboczej do stopniowego «przyklejania się» po zastosowaniu środka. W ten sposób zwiększa powierzchnię kontaktową.
Poprawa zdolności penetrujących
Przy zastosowaniu środków ochrony roślin zawierających cząsteczki systemiczne lub penetrujące, kutykula wytwarza barierę chroniącą przed wnikaniem składników aktywnych. Przedostanie się przez tę barierę warunkuje skuteczność zastosowanego środka. Może on być udoskonalony przez dodanie adiuwanta o zdolnościach penetrujących. W ten sposób, większa ilość środka przenika w głąb rośliny, co daje lepszy efekt końcowy.
Utrzymanie właściwości zastosowanego środka
Po opryskaniu rośliny krople cieczy roboczej będą mieć tendencję do wysychania poprzez utratę wody (parowanie), która w dużej części wchodzi w ich skład. W wielu przypadkach skrystalizowane substancje aktywne preparatu tracą swoją skuteczność. Aby spowolnić ten proces, niektóre adiuwanty poprawiają końcowy efekt zastosowanego środka.
Ograniczenie zmywalności środka
Aby zobrazować tę funkcję możemy odwołać się do fungicydów o działaniu kontaktowym, które muszą pozostać na powierzchni rośliny, by nie stracić swej skuteczności. Są jednak one poddawane stopniowemu zmywaniu przez deszcz lub nawadnianie. Adiuwanty posiadają funkcję zmniejszania zmywalności i umożliwiają utrzymanie substancji aktywnych oprysków dłużej na powierzchni liści.